Matthias Lievens knikt diep in blessuretijd assist van Gillis Verhelst tegen de touwen (1-1)
Het veld, of omschrijven we beter “de akker” waarop KFC Merelbeke de wedstrijd moest afwerken tegen de Harelbeekse ratjes had duidelijk te lijden gehad onder de zware regenval en lag er dan ook lamentabel en zeer glibberig bij. Goed voetbal brengen op deze natte weide was zo goed als onmogelijk, en zich recht houden op de zeepachtige smurrie was niet eenvoudig, maar Merelbeke bleek toch wel over de beste schaatsers te beschikken en domineerde het spel met veel veldoverwicht.
Dat veel balbezit niet altijd de garantie is voor het uiteindelijk doelpuntenresultaat werd nog maar eens bewezen, want Harelbeke was met enkele snelle mannen niet alleen dreigend op de counter, maar ook via enkele stilstaande fases waarmee ze Merelbeke telkens weer in moeilijkheden brachten. De weder optredende Bob Straetman zorgde via aan assist aan Van Laere voor de eerste Merelbeekse dreiging, maar de voorzet van mistte richting. Harelbeke versierde een vrijschop op een leuke plaats en een metertje of tien buiten de grote rechthoek. Doumbia trapte kunstig een krul over de KFCM defensie, maar een misverstand tussen Lievens en doelman Maes zorgde voor een ongelukkige owngoal en de vroege plaatselijke voorsprong (1-0 ‘10min.)
Merelbeke was even aangeslagen maar verzamelde terug moed toen De Rock zijn schot in hoekschop zag gekeerd na een puike assist van Van Laere. Vandekerckhove dreigde voor de ratjes terug via een vrijschop, maar nu stond Maes op de goede plaats. Kort voor de rust ontsnapte Merelbeke aan de dubbele achterstand toen Doumbia een hoekschop net over de dwarsligger knikte.
Ook tijdens de tweede helft was het telkens “net niet” voor KFC Merelbeke. Het was ongetwijfeld het best voetballende en combinerende elftal op het veld, maar in de zone van de waarheid wou het maar niet lukken. Merelbeke moest ook steeds op zijn hoede zijn voor supersonische counters van de snelle mannen van Harelbeke. Toch tekende Merelbeke al vlug na de rust voor de vermeende gelijkmaker via De Rock, maar het doelpunt werd afgekeurd omdat de assist van Lagrou over de achterlijn zou zijn geweest. De “zou” geeft de twijfelachtige beslissing van de lijnrechter aan. Soli Lamin bleef een gevaarlijk individu en loodste zijn maatje Vandekerckhove door de KFCM defensie, maar gelukkig was er nog doelman Maes die het latente gevaar met lijf en leden ontmijnde.
Straetman pakte dan uit met een van zijn splijtende dribbels en zette scherp voor, maar De Rock knalde de 100% kans tegenvoets over de dwarsligger. Doelman Maes moest na een plaatselijke snelle counter wederom redding brengen om Soli van de 2-0 te houden, maar ook Merelbeke had terug pech, want Van Laere knikte een hoekschop van Straetman op het doelhout. Scheidsrechter Windels vond dat de thuisploeg het begrip tijdrekken nogal zeer letterlijk toepaste en liet ruim overspelen. Merelbeke bleef er tot de laatste seconde in geloven en werd hiervoor beloond toen Verhelst van op de zijlijn uitpakte met een fantastische voorzet die door specialist Lievens aan de tweede paal binnen werd gekinkt. Gerechtigheid was Merelbeeks deel en de 1-1 gelijkmaker werd gevierd als was het een overwinning. Meer dan terecht gezien de zeer knappe prestatie van het Merelbeekse fanion, dat er tot de allerlaatste seconde bleef in geloven. Volgende week op Westhoek beginnen we al aan het tweede luik van de competitie.
